FW20 – strategie inwestycyjne
Gdyby inwestycje oprzeć o system, który kupowałby kontrakt na WIG20 na otwarciu w pierwszym dniu notowań serii i sprzedałby ten kontrakt po 10 sesjach po cenie z zamknięcia, system taki (na pierwszy rzut oka) mógłby w ogóle nie przynieść zwrotu na zainwestowanym kapitale.
Przeanalizowałem kontrakty terminowe na WIG20 od września 2006 roku i ukazał się dość ciekawy wynik:
Gdyby takowy system działał od badanego okresu strata na kapitale początkowym wyniosłaby 1520 zł. Natomiast gdybym wziął pod uwagę dane tylko od 2010 do dzisiaj – system taki przyniósłby zysk w wysokości 2 460 zł.
Oczywiście zastosowanie takowej strategii inwestycyjnej mijałoby się z celem, przecież równie dobrze można byłoby trzymać kontrakt przez 3, 9, czy 40 sesji. Jednak jest to bardzo dobry obraz tego jak należy patrzeć na wyniki strategii testowanych na danych historycznych, a co więcej jak dobierać zakres tych danych. Powyższa strategia jest przykładem źle dobranych reguł wejścia/wyjścia. Strategia inwestycyjna oparta na bardzo dobrych regułach wejścia/wyjścia będzie zawsze generować zyski bez względu na to czy będzie testowana na danych z ostatnich 2, 3, czy 10 lat. Jak zatem dobrać te reguły ?
Większość osób wychodzi z założenia, że jeżeli coś jest bardzo skomplikowane, wymyślne itd. to musi być dobre. Tyczy się to również wszelakich strategii inwestycyjnych. Zapomina się przy tym, iż bardzo często proste rozwiązania dają największe korzyści. Dodatkowo jeżeli rozchodzi się o spekulacje na instrumentach finansowych dochodzi jeszcze jeden czynnik. Czytając fora internetowe bankier.pl, parkiet.com i inne dochodzę do wniosku, że spora część spekulantów została zaszczuta, przesadnie wierząc w teorie spiskową pt. Gruby/Bandyta/Czarny (czyt. Goldman Sachs) rządzi polską giełdą, co więcej ów Gruby czyta polskie fora internetowe i zakłada pozycje przeciwstawne do tych, o których piszą forumowicze :-) Niestety problem gruby będzie mieć wtedy gdy część forumowiczów będzie na krótkich, pozostali na długich :-)
Trzeba zatem znaleźć jakiś sposób, który określiłby sentyment grubasa :-)
Jednym z rozwiązań, które zastosowałem to „termometr grubasa”.
Jak czytać taki termometr i czy można go zastosować w spekulacjach na bananowych. ? Otóż można, a i wynik z tych spekulacji jest dość ciekawy.
Strategia działa następująco:
1) Zamknięcie dzienne wypada w przedziale 70-100 stopni – czyli grubas jest rozgrzany.
2) Kupno kontraktu następnego dnia na otwarciu – alternatywą może być kupno w dogrywce w dniu, w którym termometr dochodzi do końca skali.
3) Sprzedaż kontraktu następnego dnia na otwarciu – alternatywą może być cena z zamknięcia.
Dla obu przypadków strategia daje przyzwoite wyniki na danych historycznych. Można oczywiście zastosować podobny termometr dla wejść w krótkie, czyli im zimniej tym grubas mniej chętnie kupuje. Można trochę pokombinować ze średnimi kroczącymi, które wskazywałyby na obowiązujący trend. Tak więc, gdy rynek znajduje się powyżej 10, 50, 100, czy 200 SMA kontrakt tylko na długo, poniżej – tylko pozycje krótkie. Każdy z wariantów generuje różne stopy zwrotu. Choć najlepsze wyniki są dla 10 i 200 SMA oraz krosów 9 i 6 SMA. Niestety w trakcie pisania postu stacja obliczeniowa padła, toteż szczegółowe wyniki postaram się umieścić tak szybko jak tylko przywrócę ją do życia.
Termometr można wykorzystać również w trochę inny sposób, a i efekt tego jest oszałamiający, ale o tym trochę później.
Ważne:
Nie jest to gotowy system, który działa na rynku, ani powyższy tekst nie stanowi rekomendacji do używania systemu z użyciem rzeczywistego kapitału. Także wszelkie pytania i groźby proszę umieścić w komentarzu lub przez e-mail :-)