EURUSD, CHFPLN i eksperci od wszystkiego

Ostatnie zawirowania głównie na franku szwajcarskim wobec euro, czy złotówy spowodowały wysyp ekspertów od wszystkiego. Z punktu widzenia PiaRowego, na tę chwilę nie ma lepszego tematu do podłapania niż właśnie kredyty we frankach, czy ruch Europejskiego Banku Centralnego. Na tapetę powoli wchodzi kryzys w Grecji, który tym razem został nazwany „Grexit” – poprzednio Eurogeddon. Toteż już niedługo winniśmy widzieć/słyszeć ekspertów bombardujących nas takimi nagłówkami jak:

• „Wyjście Grecji z EUR, co to oznacza ?”
• „Czy wyjście Grecji z EUR wpłynie negatywnie na polską złotówkę”
• „Dodruk EUR, a sytuacja na WIG20”
  itd.

Przy okazji greckich zawirowań sprzed kilku lat, anale i niektórzy ekonomiści byli tym faktem tak podjarani, że nawet powstał autorski, jedyny w Europie, fundusz który miał zarabiać na wyjściu Grecji ze strefy Euro. Prof. Rybiński – pomysłodawca i założyciel funduszu – postawił na oryginalność i nazwał swoje dziecko „Eurogeddon”. Grecja ze strefy euro nie wyszła, a fundusz poradził sobie raczej średnio. Choć wg. samego autora, „Eurogeddon” w poszczególnych miesiącach radził sobie całkiem dobrze. Jak jest teraz, tego nie wiem.

W ogóle z EUR/USD jest bardzo ciekawa historia. Gdy popularny „Edek” latał niedawno powyżej 1.30, sporo liczba ekspertów uważała, że jest za drogo i w swoich prognozach winszowała spadki euro do parytetu 1.00 USD. Na dzień dzisiejszy, gdy EURUSD notowany jest po 1.12, te same osoby, które w swoich publicznych wystąpieniach, artykułach, blogach pieprzyły o parytetach, stały się ekspertami od Unii Europejskiej i przedstawiają swoje wizje „naprawcze”, aby EUR względem dolara dalej się nie osłabiało. Kurwa. Panowie, albo pierdolicie o parytecie, albo o obronie EUR. Zdecydujta się.

Obecnie EUR/USD spada o 0.5% po ogłoszeniu wyników wyborów w Grecji, z pewnością zmartwi to ekspertów, ale bardziej powinno zmartwić Mario Draghiego.

Super Mario nie był nigdy przeze mnie uznawany za zbyt kumatego gościa, co odzwierciedlało się w jego dziwnych decyzjach. Oczywiście decyzje nie były podejmowane przez niego samego, ale nie o tym, a może i o tym. Otóż EBC wykazał się książkowym przykładem jak nie robić „trejdów”. Program luzowania ilościowego, czyli wykup obligacji przez banki danego kraju, można porównać tylko do jednego – zapakowanie się w pokaźną L-kę, gdy ceny znajdują się na historycznych maximach.
Oprocentowanie niemieckich 10-letnich obligacji jest na rekordowo niskim poziomie 0.36, a cena tych obligacji jest na rekordowo wysokim poziomie.

Co się stanie jeżeli u Jankesów zaczną wzrastać stopy procentowe ? Zaczną spadać ceny europejskich dziesięciolatek. Co to oznaczałoby dla banków ? Pewną stratę, czy dużą ? Ciężko na tę chwilę ocenić.

Także już od jutra na tapetę wchodzi Grecja, zobaczymy co nasze eksperty tym razem powiedzą.
Swoją drogą… uważam, że EURUSD już niebawem może być notowane poniżej 1.10